Kinderalimentatie en verdiencapaciteit

Kinderalimentatie en verdiencapaciteit

Kinderalimentatie wordt vastgesteld op basis van behoefte en draagkracht. Beide ouders zijn onderhoudsplichtig en de wederzijdse draagkracht bepaalt hoe hoog de bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding van een kind zal zijn. De verdeling van de zorg is een factor die terugkomt in de draagkrachtberekening. De draagkracht hangt af van het inkomen. meestal is dat het inkomen dat iemand daadwerkelijk verdient, maar soms wordt er rekening gehouden met een hoger inkomen, als het inkomen hoger zou kunnen zijn. Gesproken wordt in dat verband van het redelijkerwijs te verdienen inkomen. De rechtbank kan bijvoorbeeld rekening houden met een hoger (fictief) inkomen wanneer er sprake is van verwijtbare werkloosheid en het inkomensverlies voor herstel vatbaar is. Maar wat nu wanneer iemand minder werkt dan hij/zij zou kunnen werken?

Het gerechtshof Den Bosch heeft op 8 juni 2023 ( ECLI:NL:GHSHE:2023:1876 ) een uitspraak gedaan tussen twee ouders die op basis van co-ouderschap voor hun kind zorgen. De man betaalt kinderalimentatie aan de vrouw. Hij werkt fulltime en zijn inkomen is hoger dan dat van de vrouw. Zij heeft eenparttime dienstverband in de zorg voor gemiddeld 20 uur per week. Zij heeft erbewust voor gekozen alleen te werken wanneer de zoon van partijen in het kader van de zorgregeling bij zijn vader is en onder schooltijd. Het Hof is echter van oordeel dat aan de vrouw een hogere verdiencapaciteit kan worden toegerekend dan het inkomen dat zij daadwerkelijk heeft.Het hof neemt hierbij in aanmerking dat de vrouw er gelet op het bestaan van de co-ouderschapsregeling, waarbij de man ook fulltime werkt, en het feit dat het in de huidige samenleving goed mogelijk is om werk en ouderschap te combineren, van de vrouw kan worden verwacht dat zij haar arbeidsuren verder uitbreidt naar 28 uur per week. Het blijft bij 28 uur omdat de vrouw naast haar werk een LOI-studie tot verzorgende IG volgt en op die manier haar mogelijkheden om een inkomen te genereren kan vergroten Dat is positief volgens het Hof, maar vormt geen beletsel om een dag meer te gaan werken. De vrouw heeft geen stukken inzake de studiebelasting in het geding gebracht, terwijl dit wel op haar weg had gelegen. De vrouw heeft niet aangetoond dat zij door deze studie genoodzaakt zou zijn haar betaalde arbeid te beperken tot 20 uur per week. Bovendien heeft de vrouw ook (in geval van een 28-urige werkweek) nog 3,5 dag per week over om aan haar studie te besteden. Gelet op het feit dat de vrouw nog een opleiding volgt, kan niet van haar worden verlangd dat zij meer dan 28 uur per week werkt. De vrouw dient in de gelegenheid te worden gesteld om haar opleiding af te ronden, hetgeen haar draagkracht in de toekomst alleen maar ten goede komt.
Dat de vrouw door meer te gaan werken minder aanspraak kan maken op toeslagen, is inherent aan de wijze waarop de overheid de toeslagen heeft geregeld en kan evenmin tot een ander oordeel van het Hof leiden. Het hof is wel van oordeel dat aan de vrouw enige tijd moet worden gegund om haar werkzaamheden verder uit te breiden naar een 28-urige werkweek. Om die reden houdt het hof voor het eerst met ingang van 1 september 2023 rekening met een hogere verdiencapaciteit van de vrouw.

Bij de nieuwe berekening op basis van een hoger inkomen, zal wel rekening moeten worden gehouden met de lagere toeslagen, zodat de draagkracht maar in beperkte mate toeneemt.