Aanwijzing in het kader van een OTS

l.scheepens • January 25, 2020

toetsing aanwijzing

DeGecertificeerde Instelling (GI) heeft in het kader van de ondertoezichtstelling van een minderjarigede mogelijkheid omeen aanwijzing te geven (art: 263, 264 en 265 BW). Indien de ouders deze niet opvolgen kan de GI de kinderrechter vragen om de aanwijzing te bekrachtigen. Als ouders het niet eens zijn met de aanwijzing kunnen zij de kinderrechter vragen de aanwijzing vervallen te verklaren. Een aanwijzing kan schriftelijk worden gegeven, maar ook mondeling door de gezinsvoogd. Ouders kunnen hun bezwaar kenbaar maken bij de Gecertificeerde Instelling en binnen 14 dagen vervolgens beroep aantekenen bij de Kinderrechter met een verzoekschrift, maar ook direct de kinderrechter verzoeken om de aanwijzing vervallen te verklaren.

Een schriftelijke aanwijzing is een besluit in de zin van artikel 1:3 van de Algemene wet bestuursrecht. De kinderrechter toetst of de aanwijzing zorgvuldig en onder afweging van alle betrokken belangen tot stand is gekomen en voldoende is gemotiveerd. Bij de beoordeling van de noodzaak een aanwijzing te geven komt de GI een zekere beleidsvrijheid toe. Dit betekent dat de kinderrechter, gegeven de taak van de GI, beoordeelt of in de gegeven omstandigheden voldoende grond bestaat om een schriftelijke aanwijzing te geven.De aanwijzing moet wel verband houden met het doel van de OTS.Zo kan de gezinsvoogd met een aanwijzing het contact (omgang) beperken tussen ouder en kind (in instelling of pleeggezin).

De rechtbank Limburg heeft op 7 januari 2020 een uitspraak gedaan die er feitelijk op neerkomt dat de GI zich niet heeft te bemoeien met de financiële rechten en verplichtingen van ouders indien dit geen onderdeel uitmaakt van het plan van aanpak of dat het noodzakelijk is om ontwikkelingsbedreiging kind weg te nemen.De uitspraak is terug te vinden op www.rechtspraak.nl onder kenmerk: ECLI:NL:RBLIM:2020:358.

De gecertificeerde instelling WILLIAM SCHRIKKER STICHTING JEUGDBESCHERMING & JEUGDRECLASSERING, had de vader met een schriftelijke aanwijzing onder meer opgedragen om het kindgebonden budget over te maken aan de oma waar het kind was geplaatst op grond van een machtiging uithuisplaatsing. De vader volgde de aanwijzing niet op en dus vroeg de GI aan de kinderrechter de aanwijzing te bekrachtigen. De kinderrechter oordeelde als volgt: De ouder(s) hebben weliswaar een onderhoudsplicht voor de minderjarige, maar het is naar het oordeel van de kinderrechter niet aan de GI - immers niet inhoudelijk of naar haar aard inherent aan haar taak - te treden in de financiële rechten en plichten van de vader en hoe deze daaraan uitvoering geeft. Niet gebleken dat zulks onderdeel zou uitmaken van het plan van aanpak dan wel dat de aanwijzing in dit geval ingegeven is door de noodzaak om concrete bedreigingen in de ontwikkeling van de minderjarige weg te nemen.

Wat volgde was een afwijzing van het verzoek van de GI om de aanwijzing te bekrachtigen.

< Older Post Newer Post >

Mail

Het belang van een duidelijk convenant en nakomen van de afspraken

By l.scheepens • September 10, 2025

wat als je afspraken maakt in een convenant en deze worden niet nagekomen?

Nadelen mediation

By l.scheepens • September 9, 2025

Zitten er ook nadelen aan mediation? Wie schakel je het beste in als je wilt scheiden? een echtscheidingsadvocaat of een mediator? Wat zijn de verschillen tussen een advocaat en een mediator en waar moet je op letten?

Redenen om te kiezen voor mediation

By l.scheepens • September 5, 2025

Wat zijn de voordelen van mediation ten opzichte van de echtscheidingsprocedure bij de rechtbank?

vergoedingsrechten bij alsof-beding

By l.scheepens • September 2, 2025

Een alsof-beding is een finaal verrekenbeding waarbij echtgenoten zich verplichten om bij einde huwelijk af te rekenen alsof ze in gemeenschap van goederen waren gehuwd. Het is een huwelijkse voorwaarde die ervoor zorgt dat partijen ieder recht hebben op de helft van de totale waarde van bezittingen minus schulden. Er vindt dus verrekening plaats, in geld. Geen verdeling. Er verandert niets in de eigendom. En toch kunnen ook hier vergoedingsrechten ontstaan, zoals die ook kunnen ontstaan wanneer partijen in gemeenschap van goederen zijn gehuwd. Bij de algehele gemeenschap kan er immers ook sprake zijn van privévermogen. Denk bijvoorbeeld aan de schenking onder uitsluitingsclausule die niet in de gemeenschap valt. Zo kwam het Gerechtshof Amsterdam op 4 februari 2025 tot het oordeel dat er een vergoedingsrecht ontstaat wanneer er investeringen zijn gedaan met vermogen dat niet tot het te verrekenen vermogen behoort. Partijen waren met elkaar gehuwd onder huwelijkse voorwaarden. Zij hadden iedere gemeenschap van goederen uitgesloten en overeengekomen dat zij bij het einde van hun huwelijk hun vermogens met elkaar zullen verrekenen alsof zij in de wettelijke algehele gemeenschap van goederen waren gehuwd. Een aantal goederen waren van die verrekening uitgesloten. De man wil een aantal investeringen die hij heeft gedaan in de woningen van partijen vergoed krijgen. Het hof overweegt dat de vraag of partijen door voor de verrekening aan te sluiten bij de regels voor de wettelijke gemeenschap van goederen, ook hebben beoogd vergoedingsrechten in het leven te roepen, een kwestie is van uitleg van de huwelijkse voorwaarden (Hoge Raad 7 oktober 2022, ECLI:NL:HR:2022:1389). In beide gevallen geldt echter dat pas een vergoedingsrecht ontstaat wanneer de investeringen die zijn gedaan, door hem zijn gedaan met vermogen dat niet tot het te verrekenen vermogen behoort. De man moet stellen en onderbouwen dat hij de investeringen uit niet te verrekenen vermogen heeft betaald. Omdat de man er niet in slaagt zijn investeringen aan te tonen worden de door hem verzochte vergoedingen door het hof afgewezen. De uitspraak van het hof Amsterdam is terug te vinden onder kenmerk: ECLI:NL:GHAMS:2025:496 .