Zelf een echtscheidingsconvenant maken

Een echtscheidingsconvenant is een overeenkomst waarin de afspraken staan waarmee de gevolgen van de echtscheiding worden geregeld. De scheiding heeft gevolgen voor de kinderen, maar de afspraken die daarover worden gemaakt komen in het ouderschapsplan. De scheiding heeft gevolgen voor het inkomen, de kosten van de huishouding (twee huishoudens kosten meer dan één), de woning, de (in)boedel, de onderneming, de pensioenen. Als je dat allemaal in beeld hebt, kun je daarover afspraken maken. Wie blijft er in de huurwoning wonen en wie vertrekt? Hoe wordt dan de huur betaald? Heeft de achterblijver voldoende inkomen? Moet er een bijdrage worden vastgelegd? Wordt de eigen woning verkocht, dan kan de opbrengst worden verdeeld. Neemt één van de twee de woning over, dan moet de waarde van de woning worden bepaald en de financiering worden geregeld. Welke bezittingen en schulden zijn er en hoe worden die verdeeld en afgelost? De wet kent een standaardregeling voor de tijdens het huwelijk opgebouwde pensioenrechten. Laten we dat zo? Deze afspraken kunnen onderling worden gemaakt. Het wordt ingewikkelder als er sprake is van huwelijkse voorwaarden of wanneer er privévermogen is ingebracht in een gemeenschap. Ook bij de eigen woning wordt het oppassen. Afstand doen van de woning kan niet zomaar. Op de woning rust meestal een hypotheek en de hoofdelijke aansprakelijkheid van 100 % voor de hypotheekschuld blijft bestaan, ook al wordt de woning overgedragen. Bovendien zijn er leveringsvoorwaarden verbonden aan de eigendomsoverdracht van een woning. De afspraak alleen is niet voldoende om de eigendom van een woning te laten overgaan.
Het echtscheidingsconvenant wordt met het verzoekschrift tot echtscheiding door een advocaat ingediend bij de rechtbank. Er geldt in echtscheidingen een verplichte procesvertegenwoordiging door een advocaat, ook wanneer het een gemeenschappelijk verzoek betreft. De advocaat zal het convenant checken en moeten aanpassen als er afspraken worden gemaakt die in strijd zijn met dwingendrechtelijke bepalingen. Er gelden in het kader van de echtscheiding echter maar weinig dwingendrechtelijke bepalingen. Dat heeft als voordeel dat je veel afspraken gewoon kunt maken zonder dat deze later nietig worden verklaard, maar ook als nadeel dat sommige afspraken niet nietig zijn maar in de praktijk niet blijken te werken. De hoogte van de partneralimentatie ligt niet dwingend in de wet vast. Indien je samen de hoogte van het bedrag wilt afspreken, kan dat. Ook kan er van alimentatie worden afgezien. Als je voor de toekomst een nihilbeding goed wilt vastleggen, kan advies van een advocaat daarbij wel bruikbaar zijn. Een nihilbeding is wel rechtsgeldig in de onderlinge verhouding, maar kan niet worden ingeroepen als de gemeente verstrekte bijstand wil verhalen.
Het scheelt echter zonder meer tijd en dus geld, als je onderling al hebt bepaald wat je wilt afspreken.