Huwelijkse voorwaarden
l.scheepens • November 29, 2023
hoe lang zijn huwelijkse voorwaarden geldig?
Vóór het huwelijk gemaakte huwelijkse voorwaarden beginnen te werken van het tijdstip der voltrekking van het huwelijk ( art. 1:117 lid 2 BW
).De wet geeft geen termijn waarbinnen vóór het huwelijk gemaakte huwelijkse voorwaarden door een huwelijk moeten zijn gevolgd. Ook hoeft voor het maken van huwelijkse voorwaarden geen sprake te zijn van een concreet voorgenomen huwelijk. Huwelijkse voorwaarden kunnen hun geldigheid verliezen indien door tijdsverloop of andere omstandigheden het huwelijk dat partijen (uiteindelijk) aangaan niet het huwelijk is dat zij beoogden te sluiten toen zij de huwelijkse voorwaarden maakten en hun wil niet langer strookt met hetgeen zij eerder hebben afgesproken.
Het gerechtshof Amsterdam oordeelde in 2020 dat huwelijkse voorwaarden opgesteld in 1999 nog steeds golden voor een huwelijk dat 11 jaar later werd voltrokken. De stelplicht en de bewijslast van het verliezen van de geldigheid van de huwelijkse voorwaarden rust op degene die zich daarop beroept, in dit geval de vrouw. Het hof is van oordeel dat de vrouw hierin niet is geslaagd zodat de huwelijkse voorwaarden uit 1999 door het huwelijk in 2010 in werking zijn getreden. Voor het oordeel dat de huwelijkse voorwaarden in werking zijn getreden is verder van belang dat in de huwelijkse voorwaarden niet over een concreet voorgenomen huwelijk wordt gesproken zodat daaruit niet volgt dat is afgezien van een concreet voorgenomen huwelijk, en dat ook overigens niet van een dergelijk concreet voorgenomen huwelijk is gebleken. Voor zover de vrouw stelt dat partijen in 2010 de bedoeling hadden in afwijking van de eerder gemaakte huwelijkse voorwaarden in gemeenschap van goederen te huwen, kan deze enkele bedoeling niet zonder meer de overeengekomen huwelijkse voorwaarden vervangen. Een gemeenschappelijke partijbedoeling die een stilzwijgend gesloten overeenkomst inhoudt waarbij de vermogensrechtelijke betrekkingen tussen echtgenoten worden geregeld in afwijking van hetgeen tussen hen zonder die overeenkomst zou gelden, dient immers ook zelf te worden aangemerkt als huwelijkse voorwaarden die op straffe van nietigheid bij notariële akte moeten worden aangegaan. Verder heeft de vrouw onvoldoende gesteld dat het huwelijk dat partijen uiteindelijk zijn aangegaan niet het huwelijk is dat zij beoogden te sluiten toen zij de huwelijkse voorwaarden maakten.
De uitspraak van het Hof Amsterdam d.d. 18-8-2020 is terug te vinden onder kenmerk: ECLI:NL:GHAMS:2020:2347
Het gerechtshof Amsterdam oordeelde in 2020 dat huwelijkse voorwaarden opgesteld in 1999 nog steeds golden voor een huwelijk dat 11 jaar later werd voltrokken. De stelplicht en de bewijslast van het verliezen van de geldigheid van de huwelijkse voorwaarden rust op degene die zich daarop beroept, in dit geval de vrouw. Het hof is van oordeel dat de vrouw hierin niet is geslaagd zodat de huwelijkse voorwaarden uit 1999 door het huwelijk in 2010 in werking zijn getreden. Voor het oordeel dat de huwelijkse voorwaarden in werking zijn getreden is verder van belang dat in de huwelijkse voorwaarden niet over een concreet voorgenomen huwelijk wordt gesproken zodat daaruit niet volgt dat is afgezien van een concreet voorgenomen huwelijk, en dat ook overigens niet van een dergelijk concreet voorgenomen huwelijk is gebleken. Voor zover de vrouw stelt dat partijen in 2010 de bedoeling hadden in afwijking van de eerder gemaakte huwelijkse voorwaarden in gemeenschap van goederen te huwen, kan deze enkele bedoeling niet zonder meer de overeengekomen huwelijkse voorwaarden vervangen. Een gemeenschappelijke partijbedoeling die een stilzwijgend gesloten overeenkomst inhoudt waarbij de vermogensrechtelijke betrekkingen tussen echtgenoten worden geregeld in afwijking van hetgeen tussen hen zonder die overeenkomst zou gelden, dient immers ook zelf te worden aangemerkt als huwelijkse voorwaarden die op straffe van nietigheid bij notariële akte moeten worden aangegaan. Verder heeft de vrouw onvoldoende gesteld dat het huwelijk dat partijen uiteindelijk zijn aangegaan niet het huwelijk is dat zij beoogden te sluiten toen zij de huwelijkse voorwaarden maakten.
De uitspraak van het Hof Amsterdam d.d. 18-8-2020 is terug te vinden onder kenmerk: ECLI:NL:GHAMS:2020:2347
wat als je afspraken maakt in een convenant en deze worden niet nagekomen?
Zitten er ook nadelen aan mediation? Wie schakel je het beste in als je wilt scheiden? een echtscheidingsadvocaat of een mediator? Wat zijn de verschillen tussen een advocaat en een mediator en waar moet je op letten?
Wat zijn de voordelen van mediation ten opzichte van de echtscheidingsprocedure bij de rechtbank?
Een alsof-beding is een finaal verrekenbeding waarbij echtgenoten zich verplichten om bij einde huwelijk af te rekenen alsof ze in gemeenschap van goederen waren gehuwd. Het is een huwelijkse voorwaarde die ervoor zorgt dat partijen ieder recht hebben op de helft van de totale waarde van bezittingen minus schulden. Er vindt dus verrekening plaats, in geld. Geen verdeling. Er verandert niets in de eigendom. En toch kunnen ook hier vergoedingsrechten ontstaan, zoals die ook kunnen ontstaan wanneer partijen in gemeenschap van goederen zijn gehuwd. Bij de algehele gemeenschap kan er immers ook sprake zijn van privévermogen. Denk bijvoorbeeld aan de schenking onder uitsluitingsclausule die niet in de gemeenschap valt. Zo kwam het Gerechtshof Amsterdam op 4 februari 2025 tot het oordeel dat er een vergoedingsrecht ontstaat wanneer er investeringen zijn gedaan met vermogen dat niet tot het te verrekenen vermogen behoort. Partijen waren met elkaar gehuwd onder huwelijkse voorwaarden. Zij hadden iedere gemeenschap van goederen uitgesloten en overeengekomen dat zij bij het einde van hun huwelijk hun vermogens met elkaar zullen verrekenen alsof zij in de wettelijke algehele gemeenschap van goederen waren gehuwd. Een aantal goederen waren van die verrekening uitgesloten. De man wil een aantal investeringen die hij heeft gedaan in de woningen van partijen vergoed krijgen. Het hof overweegt dat de vraag of partijen door voor de verrekening aan te sluiten bij de regels voor de wettelijke gemeenschap van goederen, ook hebben beoogd vergoedingsrechten in het leven te roepen, een kwestie is van uitleg van de huwelijkse voorwaarden (Hoge Raad 7 oktober 2022, ECLI:NL:HR:2022:1389). In beide gevallen geldt echter dat pas een vergoedingsrecht ontstaat wanneer de investeringen die zijn gedaan, door hem zijn gedaan met vermogen dat niet tot het te verrekenen vermogen behoort. De man moet stellen en onderbouwen dat hij de investeringen uit niet te verrekenen vermogen heeft betaald. Omdat de man er niet in slaagt zijn investeringen aan te tonen worden de door hem verzochte vergoedingen door het hof afgewezen. De uitspraak van het hof Amsterdam is terug te vinden onder kenmerk: ECLI:NL:GHAMS:2025:496 .
Gaat de alimentatie voor een minderjarig kind voor op de bijdrage voor een meerderjarig kind?
de investering in de gemeenschappelijke woning halveert na het huwelijk in beperkte gemeenschap van goederen
kinderalimentatie op basis van een redelijkerwijs te verdienen inkomen
hypotheekrentevoordeel voor de één/nadeel voor de ander
Hoe wordt de alimentatie vastgesteld voor een kind waarvan de ouders nooit hebben samengeleefd?
Bestaat er een vergoedingsrecht als de gelden consumptief zijn besteed tijdens het huwelijk?