Wonen in België, scheiden in Nederland

l.scheepens • September 28, 2019

Voor Nederbelgen die willen scheiden in Nederland

Het aantal Nederlanders dat in België woont is aanzienlijk. Voor hen geldt dat de Nederlandse rechter bevoegd blijft om de echtscheiding uit te spreken op gemeenschappelijk verzoek. Indien gekozen wordt voor mediation is het dus altijd mogelijk om hier in Nederland samen de echtscheiding aan te vragen ook al heeft men niet het plan om terug te keren naar Nederland.

In België wonende Nederlanders kunnen de echtscheidingsprocedure niet op eenzijdig verzoek in Nederland aanhangig maken. De Nederbelg die de echtscheiding hier in Nederland aanhangig wil maken zal dus terug moeten verhuizen naar Nederland. Als de verzoekende partij gedurende een half jaar in Nederland woont kan hij/zij de echtscheidingsprocedure in Nederland aanhangig maken ook al is de ander in België achtergebleven. De in België wonende Nederbelg kan ook een eenzijdig echtscheidingsverzoek in Nederland indienen indien de ander (de verweerder) is teruggekeerd naar Nederland.

De Nederlandse rechter zal voor de vraag of hij bevoegd is van een verzoek tot echtscheiding kennis te nemen, acht moeten slaan op de EG-verordening 2201/2003 (beter bekend als: Brussel IIbis) en in voorkomende gevallen op artikel 1 tot en met 14 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering. Volgens de Brussel IIbis-verordening is de Nederlandse rechter onder meer bevoegd indien de echtgenoten beiden de Nederlandse nationaliteit hebben.De Brussel IIbis-Verordening waarin de bevoegdheid is geregeld is van toepassing op procedures tot echtscheiding en op beslissingen die in de echtscheidingsprocedure moeten worden genomen over gemeenschappelijke kinderen van de echtgenoten.Artikel 10:56 lid 1 Burgerlijk Wetboek (BW) stelt toepassing van Nederlands recht als hoofdregel voorop.Dat de Nederlandse rechter bevoegd is om de echtscheiding uit te spreken betekent echter niet dat de Nederlandse rechter ook automatisch het Nederlands recht moet toepassen op de overige te beslissen kwesties, zoals de vaststelling van alimentatie.

Wat gebeurt er nu indien de achtergebleven partij een procedure start in Nederland en de naar Nederland teruggekeerde partij al een echtscheidingsprocedure is gestart in België. Welke rechter is dan bevoegd? Er is dan sprake van ‘litispendentie’ (de zaak is reeds aanhangig bij een buitenlandse rechter). In een dergelijk geval bepaalt Brussel IIbis dat de Nederlandse rechter de procedure aan moet houden totdat de bevoegdheid van de Belgische rechter waar het eerdere verzoek is ingediend, vaststaat. Indien deze bevoegdheid vaststaat dient de Nederlandse rechter de zaak naar de Belgische rechter te verwijzen en kan de echtscheiding dus niet in Nederland uitgesproken worden.

< Older Post Newer Post >

Mail

Het belang van een duidelijk convenant en nakomen van de afspraken

By l.scheepens • September 10, 2025

wat als je afspraken maakt in een convenant en deze worden niet nagekomen?

Nadelen mediation

By l.scheepens • September 9, 2025

Zitten er ook nadelen aan mediation? Wie schakel je het beste in als je wilt scheiden? een echtscheidingsadvocaat of een mediator? Wat zijn de verschillen tussen een advocaat en een mediator en waar moet je op letten?

Redenen om te kiezen voor mediation

By l.scheepens • September 5, 2025

Wat zijn de voordelen van mediation ten opzichte van de echtscheidingsprocedure bij de rechtbank?

vergoedingsrechten bij alsof-beding

By l.scheepens • September 2, 2025

Een alsof-beding is een finaal verrekenbeding waarbij echtgenoten zich verplichten om bij einde huwelijk af te rekenen alsof ze in gemeenschap van goederen waren gehuwd. Het is een huwelijkse voorwaarde die ervoor zorgt dat partijen ieder recht hebben op de helft van de totale waarde van bezittingen minus schulden. Er vindt dus verrekening plaats, in geld. Geen verdeling. Er verandert niets in de eigendom. En toch kunnen ook hier vergoedingsrechten ontstaan, zoals die ook kunnen ontstaan wanneer partijen in gemeenschap van goederen zijn gehuwd. Bij de algehele gemeenschap kan er immers ook sprake zijn van privévermogen. Denk bijvoorbeeld aan de schenking onder uitsluitingsclausule die niet in de gemeenschap valt. Zo kwam het Gerechtshof Amsterdam op 4 februari 2025 tot het oordeel dat er een vergoedingsrecht ontstaat wanneer er investeringen zijn gedaan met vermogen dat niet tot het te verrekenen vermogen behoort. Partijen waren met elkaar gehuwd onder huwelijkse voorwaarden. Zij hadden iedere gemeenschap van goederen uitgesloten en overeengekomen dat zij bij het einde van hun huwelijk hun vermogens met elkaar zullen verrekenen alsof zij in de wettelijke algehele gemeenschap van goederen waren gehuwd. Een aantal goederen waren van die verrekening uitgesloten. De man wil een aantal investeringen die hij heeft gedaan in de woningen van partijen vergoed krijgen. Het hof overweegt dat de vraag of partijen door voor de verrekening aan te sluiten bij de regels voor de wettelijke gemeenschap van goederen, ook hebben beoogd vergoedingsrechten in het leven te roepen, een kwestie is van uitleg van de huwelijkse voorwaarden (Hoge Raad 7 oktober 2022, ECLI:NL:HR:2022:1389). In beide gevallen geldt echter dat pas een vergoedingsrecht ontstaat wanneer de investeringen die zijn gedaan, door hem zijn gedaan met vermogen dat niet tot het te verrekenen vermogen behoort. De man moet stellen en onderbouwen dat hij de investeringen uit niet te verrekenen vermogen heeft betaald. Omdat de man er niet in slaagt zijn investeringen aan te tonen worden de door hem verzochte vergoedingen door het hof afgewezen. De uitspraak van het hof Amsterdam is terug te vinden onder kenmerk: ECLI:NL:GHAMS:2025:496 .