Persoonsgebonden Budget en alimentatie

l.scheepens • April 12, 2020

Telt het PGB mee als inkomen bij de vaststelling van alimentatie?

Bij de vaststelling van de alimentatie wordt vaak getwist over de vraag of het ontvangen Persoonsgebonden Budget moet worden meegenomen als inkomen bij het bepalen van de draagkracht (aan de zijde van de alimentatieplichtige) of de behoefte (aan de zijde van de alimentatiegerechtigde). Getuige de volgende zaak die werd voorgelegd aan het Gerechtshof Leeuwarden.

Bij beschikking van 25 mei 2011 heeft de rechtbank Leeuwarden de door de vrouw aan de man te betalen bijdrage in de kosten van levensonderhoud van de man (partneralimentatie) met ingang van de dag van ontbinding van het huwelijk van partijen bepaald op € 1.200,- per maand. De vrouw (moeder van een zoon met beperkingen) ontvangt inkomsten uit een persoonsgebonden budget, dat aan haar zoon is toegekend. De rechtbank oordeelt dat de vrouw voldoende draagkracht heeft op basis van dit inkomen om partneralimentatie aan de vader te betalen.De vrouw gaat tegen deze beslissing in hoger beroep.

Bij beroepschrift heeft de vrouw verzocht de beschikking te vernietigen ende door de vrouw aan de man te betalen partneralimentatie te bepalen op nihil. De vrouw en de man verschillen van mening over de vraag of het salaris dat de vrouw vanuit het aan haar kind toegekende Persoonsgebonden Budget (PGB) ontvangt voor de door haar aan haar kind verleende zorg als inkomen in de berekening van haar draagkracht dient te worden meegenomen.

Het hof stelt voorop dat het PGB bestemd is voor het inkopen van zorg en daarom voor de zoon geen inkomen als bedoeld in de Wet op de Inkomstenbelasting vormt. Het hof is echter, anders dan de vrouw, van oordeel dat het salaris dat de vrouw vanuit dit PGB ontvangt wel degelijk als inkomen dient te worden aangemerkt. Het hof neemt daartoe in aanmerking dat sprake is van een vergoeding voor door de vrouw ten behoeve van de zoon verrichte arbeid, die blijkens de aangifte inkomstenbelasting ook aan de Belastingdienst wordt opgegeven als inkomen uit arbeid. Nu de ontvangen vergoeding in beginsel ter vrije besteding van de vrouw staat is er dan ook geen enkele reden om hiermee bij de berekening van de draagkracht geen rekening te houden.

Het hof komt tot de slotsom dat de beslissing van de rechtbank met betrekking tot de partneralimentatie in stand blijft. Deze uitspraak van hetGerechtshof Leeuwarden van 31-01-2012is terug te vinden op www.rechtspraak.nl onder kenmerk:ECLI:NL:GHLEE:2012:BV3456

< Older Post Newer Post >

Mail

Het belang van een duidelijk convenant en nakomen van de afspraken

By l.scheepens • September 10, 2025

wat als je afspraken maakt in een convenant en deze worden niet nagekomen?

Nadelen mediation

By l.scheepens • September 9, 2025

Zitten er ook nadelen aan mediation? Wie schakel je het beste in als je wilt scheiden? een echtscheidingsadvocaat of een mediator? Wat zijn de verschillen tussen een advocaat en een mediator en waar moet je op letten?

Redenen om te kiezen voor mediation

By l.scheepens • September 5, 2025

Wat zijn de voordelen van mediation ten opzichte van de echtscheidingsprocedure bij de rechtbank?

vergoedingsrechten bij alsof-beding

By l.scheepens • September 2, 2025

Een alsof-beding is een finaal verrekenbeding waarbij echtgenoten zich verplichten om bij einde huwelijk af te rekenen alsof ze in gemeenschap van goederen waren gehuwd. Het is een huwelijkse voorwaarde die ervoor zorgt dat partijen ieder recht hebben op de helft van de totale waarde van bezittingen minus schulden. Er vindt dus verrekening plaats, in geld. Geen verdeling. Er verandert niets in de eigendom. En toch kunnen ook hier vergoedingsrechten ontstaan, zoals die ook kunnen ontstaan wanneer partijen in gemeenschap van goederen zijn gehuwd. Bij de algehele gemeenschap kan er immers ook sprake zijn van privévermogen. Denk bijvoorbeeld aan de schenking onder uitsluitingsclausule die niet in de gemeenschap valt. Zo kwam het Gerechtshof Amsterdam op 4 februari 2025 tot het oordeel dat er een vergoedingsrecht ontstaat wanneer er investeringen zijn gedaan met vermogen dat niet tot het te verrekenen vermogen behoort. Partijen waren met elkaar gehuwd onder huwelijkse voorwaarden. Zij hadden iedere gemeenschap van goederen uitgesloten en overeengekomen dat zij bij het einde van hun huwelijk hun vermogens met elkaar zullen verrekenen alsof zij in de wettelijke algehele gemeenschap van goederen waren gehuwd. Een aantal goederen waren van die verrekening uitgesloten. De man wil een aantal investeringen die hij heeft gedaan in de woningen van partijen vergoed krijgen. Het hof overweegt dat de vraag of partijen door voor de verrekening aan te sluiten bij de regels voor de wettelijke gemeenschap van goederen, ook hebben beoogd vergoedingsrechten in het leven te roepen, een kwestie is van uitleg van de huwelijkse voorwaarden (Hoge Raad 7 oktober 2022, ECLI:NL:HR:2022:1389). In beide gevallen geldt echter dat pas een vergoedingsrecht ontstaat wanneer de investeringen die zijn gedaan, door hem zijn gedaan met vermogen dat niet tot het te verrekenen vermogen behoort. De man moet stellen en onderbouwen dat hij de investeringen uit niet te verrekenen vermogen heeft betaald. Omdat de man er niet in slaagt zijn investeringen aan te tonen worden de door hem verzochte vergoedingen door het hof afgewezen. De uitspraak van het hof Amsterdam is terug te vinden onder kenmerk: ECLI:NL:GHAMS:2025:496 .