Handtekening vervalst
Geld geleend met een vervalste handtekening van de echtgenote
Op 22 augustus 2017 heeft het Gerechtshof te Amsterdam uitspraak gedaan in een opmerkelijke zaak. In het kader van de echtscheiding kwam de verdeling aan de orde. Man en vrouw waren in gemeenschap van goederen gehuwd. Tot die gemeenschap behoorde een schuld aan de Nederlandse Voorschotbank van € 66.000,00. De vrouw had de rechtbank verzocht om voor recht te verklaren dat zij niet draagplichtig zou zijn voor deze schuld en dat deze dus in zijn geheel door de man zou moeten worden betaald. Zij gaf aan dat de man haar handtekening had vervalst en dat zij niets wist van het aangaan van dit krediet.
Nu komt het wel vaker voor dat één van partijen in de echtscheiding niet geheel op de hoogte is van alle financiën. Er kunnen tijdens het huwelijk schulden zijn gemaakt door de ene echtgenoot die verborgen zijn gebleven voor de ander. Soms ontstaat de angst dat juist schulden worden gemaakt met de echtscheiding in het vooruitzicht.
Krachtens art. 1:100 lid 1 BW hebben de echtgenoten ieder een gelijk aandeel in de door de echtscheiding ontbonden huwelijksgemeenschap. In dit geval behoorde de schuld aan de bank tot de gemeenschap zodat partijen in beginsel ieder de helft van de schuld voor hun rekening moeten nemen. Van deze hoofdregel kan volgens het Gerechtshof slechts worden afgeweken indien toepassing van deze regel naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is. Indien de man de handtekening van de vrouw heeft vervalst en de vrouw dus geen weet had van het krediet, zou dat op zichzelf genomen naar het oordeel van het Gerechtshof nog niet voldoende zijn om te concluderen dat het onaanvaardbaar zou zijn dat de vrouw de schuld gedeeltelijk zou moeten dragen.
Het klinkt wellicht in eerste instantie vreemd dat het Gerechtshof oordeelt dat de vrouw toch de helft van de schuld moet aflossen, als de man daadwerkelijk haar handtekening heeft vervalst. Partijen kunnen echter tijdens het huwelijk schulden aangaan, op eigen naam, zonder dat de ander daar weet van heeft. De handtekening van de andere echtgenoot is volgens de wet niet nodig om een krediet af te sluiten. De bank vraagt weliswaar vaak om een handtekening van de echtgenoot maar daarmee wil de bank gewoon haar eigen positie verbeteren. Tussen echtgenoten bestaat echter geen verplichting elkaar op de hoogte te stellen van een lening, laat staan een handtekening te vragen.
Het Gerechtshof overwoog dat de vrouw al met al onvoldoende had aangevoerd om een afwijking van de hoofdregel te rechtvaardigen en aldus hadden partijen een gelijk aandeel in de schuld. Indien de vrouw zou hebben aangevoerd dat het met de vervalste handtekening verkregen krediet niet aan de gemeenschap, maar uitsluitend aan de man zelf ten goede was gekomen, dan zou de uitspraak waarschijnlijk anders zijn uitgevallen. Daarover had de vrouw echter niets gesteld en dat was ook niet gebleken tijdens de procedure.
