Behoefte kind van ouders die nooit hebben samengewoond
Kinderalimentatie wordt vastgesteld op basis van behoefte en draagkracht. De draagkracht wordt bepaald aan de hand van het actuele inkomen van de onderhoudsplichtige. Voor de vaststelling van de behoefte van een kind (de onderhoudsgerechtigde) wordt gekeken naar het gezamenlijk netto besteedbaar inkomen van de ouders voor de verbreking van de (huwelijkse) samenwoning. Volgens het rapport alimentatienormen, ook wel Tremanormen genoemd, moet de behoefte van een kind van ouders die nooit in gezinsverband met het kind hebben samengeleefd, worden bepaald door het gemiddelde te nemen van de behoefte berekend op basis van het inkomen van de ene ouder en de behoefte op basis van het inkomen van de andere ouder. De Tremanormen zijn echter geen wet. In bijzondere gevallen wordt dan ook wel afgeweken van deze normen.
De rechtbank Rotterdam zag aanleiding om af te wijken van de Tremanormen in het geval waarin de vader van het kind een uitzonderlijk hoog inkomen had in vergelijking tot de moeder. De behoefte berekend op het inkomen van de moeder trok het gemiddelde flink naar beneden. De rechtbank koos ervoor om eerst wel het gemiddelde te berekenen zoals voorgeschreven in de Tremanormen, maar verdubbelde vervolgens de zo berekende behoefte. De vader ging in hoger beroep bij het Gerechtshof Den Haag. Het Gerechtshof deed op 21-5-2025 uitspraak en vernietigde de uitspraak van de rechtbank. Toch koos ook het hof ervoor om af te wijken van het rapport alimentatienormen en berekende de behoefte van het kind enkel op basis van het hoge inkomen van de vader. Aldus werd de behoefte dus hoger vastgesteld door het hof door de alimentatienormen niet toe te passen.
De uitspraak van het gerechtshof is terug te vinden onder kenmerk: ECLI:NL:GHDHA:2025:964
