Verdiencapaciteit
Verwijtbaar inkomensverlies?
Het Gerechtshof Den Haag Datum heeft op 14-10-2020 uitspraak gedaan in een zaak waarin de man was gestopt met het werken in nachtdiensten en de vrouw de verminderde draagkracht die daarvan het gevolg was, bestreed door naar voren te brengen dat het inkomensverlies verwijtbaar was. Het Hof oordeelde echter anders.
De vrouw stelde dat voor het berekenen van de draagkracht van de man uitgegaan moest worden van het salaris dat de man eerder verdiende en niet met het sinds kort, lagere salaris. De man heeft in reactie daarop naar voren gebracht dat juist is dat zijn jaarinkomen tot voor kort rond de € 44.000,- per jaar bedroeg. Hij werkte in ploegendiensten waarvoor hij toeslagen ontving. Het werken in ploegendiensten ging hem echter opbreken, zodanig dat hij een aantal malen bijna in slaap viel op de terugweg van een nachtdienst naar huis. Daarom heeft hij gekozen voor een baan met alleen dagdiensten. Om die reden is zijn salaris lager.
De vraag die aan het hof voorligt is of de inkomensvermindering van de man bij de bepaling van zijn draagkracht voor de partneralimentatie buiten beschouwing moet worden gelaten. Bij de beantwoording van die vraag moet worden bezien of sprake is van ‘verwijtbaar inkomensverlies’, in die zin dat de man zich uit hoofde van zijn verhouding tot de vrouw met het oog op haar belangen had behoren te onthouden van de gedragingen die tot de inkomensvermindering hebben geleid. Bij een bevestigende beantwoording van deze vraag kan die inkomensvermindering ten dele of zelfs geheel buiten beschouwing worden gelaten.
Het hof overweegt als volgt. Bij de mondelinge behandeling in hoger beroep heeft de man meegedeeld dat toen hij in het WSNP-traject zat, hij veel heeft overgewerkt en dat de extra inkomsten aan zijn schuldeisers zijn uitgekeerd. Hij kwam weliswaar niet in aanmerking voor het versnelde WSNP-traject, maar hij wilde laten zien dat hij gemotiveerd was de schulden af te lossen. Het hof begrijpt dat de man vanwege de weerslag die het werken in ploegendiensten op zijn gezondheid en welzijn had uiteindelijk, na afronding van het WSNP-traject, voor een baan met alleen dagdiensten heeft gekozen. Het hof is van oordeel dat de man met het vorenstaande, in aanmerking genomen zijn onderhoudsverplichting jegens de vrouw, zijn keuze voldoende heeft onderbouwd. Daarbij neemt het hof tevens in aanmerking dat algemeen bekend is dat het werken in nachtdiensten tot lichamelijke klachten kan leiden. Onder de door de man geschetste omstandigheden acht het hof de keuze van de man naar maatschappelijke normen in dit geval dan ook aanvaardbaar. Het hof is aldus van oordeel dat sprake is van inkomensverlies dat de man niet verweten kan worden. Bij de vaststelling van de draagkracht van de man gaat het hof dus uit van het lagere inkomen hetgeen leidt tot een lagere partneralimentatie voor de vrouw.
